‘Ik bel je wel als ik dood ben’

Van tekeningen en schilderijen tot sculpturen en bewegend beeld. In de overzichtstentoonstelling Armando: door de ogen van een vriend krijgen bezoekers een goede indruk van het indrukwekkende oeuvre van Armando. Maar naast zijn veelzijdigheid als kunstenaar laat de expositie ook een persoonlijke kant zien. Naast diverse archieffoto’s tonen we fragmenten uit gesprekken tussen Armando en beste vriend Cherry Duyns, die als een rode draad door de tentoonstelling heenlopen. Op 18-jarige leeftijd ontmoette Duyns Armando op de redactie van de Haagse Post.

Duyns was er net begonnen als leerling-journalist, Armando was kunstredacteur. De ontmoeting zou uitgroeien tot een vriendschap van meer dan een halve eeuw. Jaren na het afbranden van het Armando Museum, waardoor een openhartig interview van Duyns met Armando verloren ging, vroeg hij de kunstenaar om weer met elkaar in gesprek te gaan. Zij voerden gesprekken zoals alleen levensvrienden dat met elkaar kunnen. Opnames hiervan groeiden uit tot een boek: ‘Ik bel je wel als ik dood ben.’ Gesprekken met Armando (2023). Dit boek over het verhaal, de bronnen en drijfveren van Armando vormde het vertrekpunt van deze tentoonstelling.